istanbul'da yüzlercesi olan sapıktır.
cinsel taciz ve saldırı suçları söz konusu olduğunda ben şikayetçi kadın ya da erkeğin yanındayım (kabataş vakası hariç).
çünkü bu ülkede hakikaten aklı uçkurunda çok erkek var. cinsellik mevzu hala en büyük tabulardan biri ve bu millet gerçekten çok ikiyüzlü.
misal buradaki yazarlardan özellikle başlığı açana bok atanlar var ya onlar çok potansiyel sapıklar mesela. sizin böyle şeyler yokmuş gibi davranmanız bu olayların yaşandığı gerçeğini değiştirmiyor.
aynı şey levent'te benim de başıma gelmişti. fakat tamamen aynı duygularla (nasıl emin olabilirim, polis çağırana kadar sapık kaçar mı, çevredeki insanlar bana destek olurlar mı, telefonunu alıp kontrol etmeme yardım ederler mi vb.) sadece duraktaki yerimi değiştirdim.
ben şahsen polise zerre kadar güvenmiyorum. hemen iki örnek vereyim de nedenini de izah edeyim. son zamanlardaki toplumsal olaylarda insan vurmaları bir yana ondan önce de 2 kez gittiğim karakolda yaklaşımları, konuşma şekilleri ve işi çözmemek için dirençleri tiksindirmişti beni.
ilkinde fransa'dan gelen ve dolandırılan fransız vatandaşı kuzenim için gittiğimiz gayrettepe polis merkezindeki yavşak polislerin tavrı yüzündendi. 2 genç bayan karakol bahçesinden geçerken sırf 2 bayanız diye bize durup dururken kimlik sormaları (mevsim yaz ve küçük birer kol çantası dışında yanımızda dikkat çekecek birşey yok), kimliklerde tunceli yazdığını görünce pislik pislik sırıtıp, bizi süzmeleri ve ''aslında tehlikelisiniz siz var ya'' demeleri. akabinde binadaki dolandırılık bölümüne gidene kadar hemen her gören polisin sırf bayanız diye ''sizin ne vardı ben yardım edeyim'' minvalinden yavşamaları ve kırk bin türlü alakasız soru sormaları. doğru polise gelince sırf 2 bayanız diye odaya dışardan konuyla alakasız diğer polislerin de gelmesi ve yine aynı yavşakşa göz süzmeler ve sözlü tacizlerin devamı ve en nihayetinde ''dolandırıcıların yaşı 18'den küçük gibiydi'' dediğimizde ''o işe biz bakmıyoruz yaa, üsküdar'a gideceksiniz'' demeleri ve sohbet etmeye çalışmaları, beni polislerden tiksindirmişti.
bir diğer olay ise 1-2 yıl önce başımıza geldi. şehirlerarası yolda bir yerde gece bir domuza çarptık. çok şiddetli bir kaza olmasına rağmen domuz yaralı kaçtı (bilenler bilir çok pis hayvandır ve kolay kolay ölmez). tek şeritli yolda durmamız imkansız olduğundan ilerideki bir benzin istasyonunda durabildik ve polis çağırdık. gelen polis kayıt kuyut işlerinden sonra bizden bildiğiniz rüşvet istedi. neymiş efendim gecenin köründe karakoldan çıkıp bizim yanımıza gelmişler. beyefendiler sanki amme hizmeti yapıyorlar. sonra rüşvet vermeyip salağa yatınca biz ekip otosuyla bizi takip edip, 1-2 km sonra tekrar durdurup tekrar sorgu sual etmeleri de cabası.
velhasılı kelam polis milletine güvenen kişi sayısı ancak polis akrabaları kadar bu memlekette. onlar da bir olay olduğunda benim falancam şurda polis dediklerinden meslek dayanışması sayesinde işlerini hallettiriyorlar.
toparlarsak nerede kaldı bir sapığı şikayet edeceksin de polis gelecek hemen, olaya müdahale edecek, suçluyu yakalayacak, adalete teslim edecek. o nedenle bu yazar kızımızı çok iyi anlıyorum. bu tür durumlarda yapılması gereken çevredeki kadınlardan yardım istemektir. kadınlar bu durumlarda birbirlerini daha iyi anlıyorlar. gerçi yine arada bir iki gerizekalı çıkıp '' orada ne işi varmış'' filan diyebilir ama onları da görmezden gelicez.
bu tür sapıklara meydan bırakmamak lazım.
