boşuna gezendir dünyada. çünkü; tabiatta, kişinin içindeki kadar iniş ve çıkış yoktur! içindeki kadar büyük şehirler, karanlık sokaklar, pis mahzenler...
insanın içindeki kadar oyun parkları yoktur, dünyada. içindeki kadar köprüler, alt geçitler, üst geçitler yoktur, bu dünyada.
kendini ararken kaybolan insan, çaresizdir. birilerine soramaz kendini. nereye gideceğini bilemez. sadece, uyumak ve ağlamak ister. hiç uyanmamak ister uykudan. fakat, uyuyamaz. hasrettir bir gram uykuya.
sıyrılmak ister aralardan. ruhunu aralayıp geçmek ister öbür tarafa!
kendini ararken kaybolan insan, toplumun gözünde delidir!
