Hercend esirân-i güyûdat-i zemânız,
Hercend dücarân-i beliyyât-i cahânız,
Zenn etme ki, bu esrde âvâre-yi nanız,
Evvel ne idikse, yene biz şimdi hemâniz...
Turanlılarız, âdi-yi şüğl -i selefiz biz!
Öz qövmümüzün başına engelkelefiz biz!
Zülmetsever insanlarız üç-beş yaşımızdan,
Fitne göyerir torpağımızdan, daşımızdan,
Târâc ederek bac alırız qardaşımızdan,
Çıxmaz, çıxabilmez de bu âdet başımızdan...
Eslâfımıza çünki heqiqi selefiz biz!
Öz gövmümüzün başına engelkelefiz biz!
Ol gün ki, Melikşah- Büzürq eyledi
rehlet, Etdik iki nâmerd vezire tâbeiyyât,
Qirdiq o qeder bir-birimizden ki, nehâyet,
Düşmen qatıb el taxtımızı eyledi qâret...
Öz haqqımızı gözlemeye bîterefiz biz!
Turanlılarız, âdi-yi şüğl-i selefiz biz!
Bir veqt olub leşker-i Çingiz'e terefdâr,
Xarezmleri mehv eledik qetl ile yekbâr,
Xarezmlerin şahı ferâr eyledi nâçâr,
Mescidleri, mektebleri yıxdıq yere tekrar...
Heqqâ ki, sezâvâr-i nîşan ü şerefiz biz!
Öz dinimizin başına engelkelefiz biz!
Bir veqt de de 'vâ-yı Selîb oldu müheyya,
De' vâde Firengîlere qâlib gelib, emmâ,
Dinlenmeyib etdik yeni bir facie berpâ,
Öz tîğimiz öz rîşemizi kesdi serâpâ...
Gûyâ ki, biyâbanda biten bir elefiz biz!
Öz qövmümüzün başina engelkelefiz biz!
Bir veqt dexi Qaraqoyun, Ağqoyun olduq,
Azerbaycan'a, hem de Anadolu'ya dolduq,
Ol qedr qırıb bir-birimizden ki, yorulduq,
Qırdıqca yorulduq ve yorulduqca qırıldıq...
Turanlılarız, âdi-yi şüğl-i selefiz biz!
Öz gövmümüzün başına engelkelefiz biz!
Bir veqt salıb tefrîqe olduq iki qismet,
Teymur şaha bir paramız etdi himâyet,
Xan ildırım'a bir paramız qıldı itâet,
Çanlar saçılıb Ankara'da qopdu qiyâmet...
Ehsen bize! Hem tîrzeniz, hem hedefiz biz!
Öz qövmümüzün başına engelkelefiz biz!
Teymur şâh-ı lenge olub tâbe-yi ferman,
Xan Toxtamış'ı eyledik al qânma qeltân,
Tâ oldu Qızıl Orda'larm dövleti talan,
Moskov şahma fâîdebexş oldu bu meydan...
Elyövm, uruslaşmaq ile zîşerefiz biz!
Öz dinimizin basma engelkelefiz biz!
Bir veqt Şah ismail ile Sultan Selim'e
Meftun olaraq eyledik islamı dünime,
Qoyduq iki taze adı bir din-i qedîme,
Saldı bu teşeyyö, bu tesennün bizi bîme...
Qaldıqca bu haletle sezâ-yi esefiz biz!
Öz dinimizin başına engelkelefiz biz!
Nâdir bu iki xesteliyi tutdu nezerde,
isterdi ilâç eyleye bu qorxulu derde,
Bu meqsed ile ezm ederek girdi neberde,
Meqtûlen onun nesini qoyduq quru yerde...
Bir şe'y-i ecîbiz, ne bilim, bir tuhafız biz!
Öz dinimizin başına engelkelefiz biz!
indi yene var taze xeber, yaxşı temâşâ,
Iranlılıq, Osmanlılıq ismi olub ehyâ.
Bir qit'e yer üstünde qopub bir yeke de'va,
Meydan ki, gızışdı, olarıq mehv serâpâ...
Onsuz da ki herçend ki, yekser telefiz biz,
Öz qövmümüzün başına engelkelefiz biz!
