az konuşup öz konuşmanın zıttıdır. böyle bir durumda kişi, ilgi çekmek ve dinlenmek amacıyla nefes bile almadan sürekli konuşur, böylece dinlenip saygı göreceğini zanneder. oysa gerçek bambaşkadır, dinlenmek isteyen sadece konuşmaz, aynı zamanda dinler ve yeri gelince konuşur. söz gümüşse sükut altındır.
