yobazlardaki ateist takıntısının bir hastalık haline geldiğini müşahede ediyorum. dünya tıp literatürüne girmesi gerektiğine inandığım hastalıklarına "ateist kompleksi" adını vermeyi uygun buldum.
efendim, bildiğiniz gibi bunlar ateistler hakkında saçma sapan başlıklar açmaya bayılırlar. "depremde şahadet getiren ateist", "ateist ayağına yatarak karı düşüren ateist" filan gibi... iddialarını doğrulayacak tek bir kanıtları yoktur ama olsun, ateistin zor durumda kaldığında tanrı'ya sığındığına ileri sürmek, şu veya bu ahlaksızlığı yaptığını veya yapacak tıynette olduğunu iddia etmek pek hoşlarına gider. böylece pek zekice bir iş yaptıklarını, laf geçirdiklerini düşünürler. bu geri zekalıların zeka takıntısını bilen bilir (bkz: yobaz ve zeka)... ahlaka gelince... bunların ahlakı(!) da bilenlerin malumudur (bkz: yobazların ahlakı).
amma ve lakin benzer yalanları öyle çok tekrarlarlar ki zaman içinde kendi uydurdukları yalana inanmaya başlarlar. hezeyanlarını gerçek sanmaya başladıklarında, şizofreninin bir ön aşaması olduğunu düşündüğüm "ateist kompleksi"ne yakalanmış olurlar.
hoş, bunların nezdinde şizofreni pek öyle ürkülecek bir hastalık değildir. fikri seleflerinin ekserisinin akıl hastanelerine düşmüş tipler olması kendilerini hiç rahatsız etmez. örneğin: said-i kürdi, emine şenlikoğlu, kadir mısıroğlu, adnan oktar, hasan mezarcı, salih mirzabeyoğlu...
kimisi doğrudan kudurmuş köpek gibi salyalar saça saça küfür, kıyamet, hakaret saldırır. bunca telaş, öfke, nefret, hastalıklı bir beyin ve şüpheli imanının bünyesinde yarattığı sıkıntılardan başka nasıl açıklanabilir?
"ateist kompleksine" yakalanmalarına sebep olan en önemi etken, inançlarından kuşku duyuyor olmalarıdır. bir çoğu söz konusu gerçeği korkusundan kendi kendisine bile itiraf edemez. hatta içlerinde bazılarını yalan makinasına bağlasak, makina kuşku duymadıklarını doğrulayabilir. fakat itiraf etmeseler de içten içe kuşkuyla doludurlar. öyle olmasa, bu kadar nefret dolu olmalarını, marazi takıntılarını izah etmek güç olur.
