2 dk daha sabredemeyen atletico'nun kaybettiği ancak her iki takımın da büyük saygıyı hakettiği maç.
atletico saygıyı haketti çünkü takım halinde inanılmaz bir savunma dersi verdiler tüm dünyaya. bale, ronaldo ve benzema üçlüsü ancak bu kadar etkisiz kalabilirdi. özellikle ronaldo 120 dk boyunca belki de kariyerinin en etkisiz futbolunu oynadı. daha doğrusu buna mecbur bırakıldı atletico'lu orta saha oyuncuları tarafından. koke ve raul garcia ile (filipe ve juanfran'ı unutmamak lazım tabi) bale-ronaldo ikilisini sahadan sildiler. gabi ve tiago'da görevlerini en iyi şekilde yaptılar ki orta sahada modric'i durdurunca zaten atak geliştirmekte çok zorlandı real madrid. burda di maria devreye girdi ve malesef hiçbir atletico'lu oyuncu durduramadı onu. arda ve diego costa'nın yokluğu da hücum anlamında etkiledi atletico'yu. hatta 70'ten sonra tam olarak arda ve diego costa'nın (özellikle costa'nın) maçı olabilirdi. yazık oldu.
real madrid'de saygıyı haketti çünkü 2. yarıda muazzam bir baskı kurdular atletico kalesinde. ancelotti'nin en büyük hatası marcelo yerine coentrao ile başlamak oldu. nitekim 60'lara doğru marcelo oyuna girdi ve zaten etkili olan di maria'lı sol kanat uçtu adeta. ronaldo ve bale'nin etkisizliğinde di maria devreye girdi ve kariyerinin en iyi maçlarından birini oynadı. 111. dk'da yaptığı slalomu anlatmaya kelimeler yetmez. çok büyük oynadı ve maçın adamı ünvanını sonuna kadar haketti. ilk 45 dk'da real'in tek etkili ismiydi zaten, ikinci devrede de marcelo ile birlikte atletico'yu yıkan adam oldu. skora doğrudan etki yaptı. marcelo ve di maria'yı bu kadar övdük, ramos'tan söz etmemek olmaz. sen stoper falan değilsin arkadaş, onu geç bi kere. stoper bu kadar teknik, hızlı ve becerikli olmaz. tüm ikili mücadeleleri kazandı neredeyse. takımını rahatlatan adam oldu.
sonuç olarak arda adına üzülsek te real'in hakettiği ve kazandığı kupa oldu.
