ı am the land, the land is me. when that land is taken away, the man lose part of themselves, their dignity and their self-esteem. gibi bir cümleye sahip olan kitap.
kitabın sonu epiktir. rose of sharonun bebeğini kaybetmesi yazarın insan oğlundaki umutsuzluğa bakışını işaret eder. ve rose of sharonun açlıktan ölmek üzere olan adamı emzirmesi ise yazarın az bir şeyde olsa hala umudu olduğunu vurgular. kitabın ana teması man's inhumanity to man kavramıdır kanımca.
