insanı abazalaştıran bir diziymiş anam bu, ben bunu gözlerim kör olaydı da görmeyeydim bugün.
lan bi anda herkesin sevdiceği oldu, kavuşamayan bütün aşıklar bir anda kavuştak yapmaya başladı, üstelik olması gereken en iyi şekilde..
misal, düşman başına dediğim dağlara taşlara deniz oğlanı en nihayetinde hödüklüğünü üstünden attı ve parkın ortasında böğürdü '' seni seviyorum '' diye. aslı da istemem yan cebime koy triplerinde '' allah kahr-ı bela, ben de seni seviyorum!! '' dedi ya, benim bittiğim an o andı. hele bir de seke seke çaydan geçen ceylan kıvamında süzdüğü iki tike gözyaşı.. duygularımız sel oldu aktı burda.
neymiş, deniz oğlanı hiç olmadığı kadar huzurlu uyuyacakmış.. yediği o tokattan sonra hala hangi huzursa ?!
oh, metinle gönül de izdivaç makamına eriştiler, hicaz makamı beni al da dinlettiler arada. gönül'ün aslında soğuk nevale olmadığını da '' ben sende tutuklu kalmışım '' diyişinden anladık, metin'in yüz ifadesine öleyazdık. ne şeker polis be o dedik, bağrımıza basmak istedik.
o değil de, deniz'in evi..
alt tarafı öğrencisin. ne o deniz manzaralı, 3 oda bir salonlu ev. hadi ananla babanla kalsan, peşi sıra kankalarını toplasan neyse.. ne demeye tek kişi için -18inde çocuğa ne o ev be, suupır siiviit sikstiin de bile yok böylesi- öyle ev.
hayır bir de maşallah hepiciği 40 yıllık istanbullu başıma. insan bi adres sorar, '' iki durak aşşaaada '' cevabı alır, sevinir, 2 kilometre yol yürür, kaybolur. her yerleri avuçlarının içi gibi biliyorlar, otbüsler, taksiler, '' şurda buluşalım ''lar.. hobatey be annem, yok artık.
biz de okuyoruz, tamam bi tıp değil ama harç paralarını da biliyoruz, 300 yeteleye tıp harcı nerde görülmüş lan, görülmüş mü yoksa? hayırlısı tabi.
mine bacımıza da yer vermeden etmeyelim, atkıları için repleri yolluyoruz, kalanı için master card tavsiye ediyor bu kadar kelam etmek yeter, neyine yetmiyor salağın diyoruz.
son olarak; mine'nin ananesi gibi anane dosta, dedesi gibi dede düşmana olsun. allah deniz'in annesini nasıl biliyorsa öyle yapsın. -amin-
