4.
-
Dağlar kadar özgürken
Sevda yaşardı bizde
Ve sen gittin biz öldük
Ezber oldu yalnızlık
Bir değil bin kez öldüm
Adıyaman içinde
Bir ateş verin yansın
Aşk katili bu kente
Verdiğin son hatıra
Asık bir yüz ürkeklik,
Tadı olmaz elbette
Ne tütünün ne gülün...
