doğru olmayan iddiadır. savaşa girmek için yeterli sebebi olsa girmekten çekinmeyecekti. avrupa kıtasında giren ülkeleri düşünürsek.
almanya, ingiltere, fransa, polonya, italya ve sovyetler birliği baş aktörler olduğu için neden girdiklerini biliyoruz.
hollanda, belçika, norveç almanların kendi güvenliği için işgal ettiği ülkelerdir. danimarka ve lüksemburg alman taleplerini kabul etmiş ve savaşmadan alman koruması altına girmişlerdir.
yugoslavya: ingiliz yanlısı darbesi olduğu için almanlar tarafından işgal edilmek süretiyle savaşa girmiştir.
macaristan: ikinci dünya savaşı sırasında almanlar sayesinde bol bol toprak kazandıkları için almanlara güvenip savaşa girmişlerdir.
romanya: sovyetler birliği'nin kendisiyle aynı dil ve milletten olan moldova'yı işgal etmesi sebebiyle girmiştir.
finlandiya: sovyetler birliği'nin kendisine ait olan toprakları kış savaşı sırasında işgal etmesi sebebiyle savaşa girmiştir.
yunanistan: mussolini tarafından keyfi bir şekilde işgal edilmeye çalışılmıştır. plan ters tepmiş almanlar gelene kadar yunanlar italyanları bozguna uğratmıştır.
bulgaristan: sembolik olarak savaşa girip bazı devletlere savaş ilan etmiştir. bunun karşılığı batı trakya ve makedonyanın bir bölümü almanlar tarafından kendilerine hediye edilmiştir. çevresinde düşman ülke olmadığı için savaşa girdiği halde savaşmamıştır.
ismet inönü ingilizlerden bol miktarda yardım isterken almanların istediği ham madde ihtiyaçlarını karşılamıştır. balkanlar almanların hiçbir zaman ilgi alanına girmemiştir sadece şartlar kendilerini oraya yönlendirmiştir. almanlar açısından bakarsak doğru düzgün yol olmayan engebeli arazili türkiye'ye saldırmak için hiçbir sebep yoktur. italyanlar yunanistan felaketinden sonra daha büyük ordusu olan türkiye'ye saldırmak gibi saçmalığa girişememiştir. belki yunanistan'ı istedikleri gibi işgal etseler sıra türkiye'ye gelirdi. türkiye'yi savaşa sokmak ingilizlerin uğraşı olmuştur ama edirneye kadar gelmiş almanlara savaş ilan etmemek için büyük bir dahi olmaya gerek yoktur.
aksi durumu düşünürsek türkiye'nin almanya tarafında savaşa girmesi çok mümkün gözükmemiştir. almanlar için türkiye'nin tarafsızlığı önemlidir bu konuda başarılı olmuşlardır. zaten istedikleri ham madde'yi ucuza satan bir ülkeyi savaşa katarak boşuna cephe açılmasından başka ne kazanacaklar. ayrıca türkiye en önemli generallerini almanya'ya göndererek almanlara arada göz kırpmıştır. stalingrad muharebesini almanlar kazansaydı muhtemelen bizde girmiştik.
burada ismet inönü'nün efsane politikacı olmadığını anlayabiliriz. türkiye'yi savaştan ismet inönü değil şartlar korumuştu. savaş sonunda rusların türk nefreti kars ve ardahanı geri istemesi boşuna değildir. rodos adalarını yunanlara hediye eden kişi gene ismet inönü'dür. türkiye'nin abd'ye yakınlaşması ve nato'ya girmesi inönü politikalarından sonra mecburi olmuştur.
