yakın tarihte 30 yıl, cumhuriyet tarihinin genelinde belki onunla yaşıt kürt siyasi hareketinin yukarıdan aşağıdan en şiddetli mücadelesi, geçen yıllarda karşılıklı atılan adımlarla, silahlardan uzak; doğrudan "legal" mücadelenin istikametine kavuşmuştur.
sosyalist komünist siyasi hareket; 1960lı yıllardan 12 eylüle gelene kadar, taktik ve program ilkelerini 12 eylül mağlubiyeti ile yitirmiş, ardından, günümüze; bildiğimiz-yaşadığımız parçalı bile olamayan, bir yandan fantastik seçimlerin öznesi olurken, öte yandan, özellikle muayyen günlerin ateşli göstericileri durumuna düşmüştür.
kendilerini geçmiş kadroların eylem ve teorisine bağlılıkla ifade eden irili ufaklı yuvarlar; iktidar hedefi olamayan; iktidar için gereken nicelik ve nitelikten kopuk, her an dahili harici servislerin yönlendirmesine açık yapılarıyla; ülkeyi demokratik nizama taşıyacak yegane yol olan "çözüm" iradesinin önünde ciddi bir problem halini almıştır.
siyasi iktidarın kırılgan yapısında yer alan kimi odaklar, buna paralel mihraklarda dahildir; ortalığı zaman zaman kızıştıran bu grupların top yekun imhasında hevesli ve faaliyet içindedir. (paralel yapı önce kullanır sonra imha eder).
bu iki olumsuz kanadın; iktidar hedefi olmayan; bir nevi serseri mayın karakterli gruplarla, iktidar yapısında yer alan kimi unsurların, çözüme giden yoldaki şeytani ortaklığı, tahmin ettiğim ama ifadeden çekindiğim olaylara neden olabilir.
yakın zamanda bir çare maalesef göremiyorum. ortada bir demir çubuk; içerisi dışarısı kendine bükmenin sevdasında.
tek tesellim, umudumu diri tutan tek realite; kürt siyasetinin böylesi amaçsız hareketlere "şimdilik" prim vermemesidir.
erdoğan kendi içinde sertliğe teslim olmaz; kürt siyasi hareketi son yıllardaki çizgisini koruyabilirse; ülke bu krizi de aşabilir; aşmalıdır.
