kadıköy, içinde kendi ruhunu barındıran bir ilçedir. öncelikle yerleşim yeridir, ticaret merkezi değil. bir proje değil, bir yaşam alanıdır.
uzun yıllardan bu yana, istanbul'un tüm kozmopolit dinamiklerini içinde barındırmış, bu dinamiklerle gelişmiş, değişmiş, yaşamıştır. camileriyle, kiliseleriyle, kimi zaman dar sokaklarıyla, güzel kızlarıyla, kitapçılarıyla, sahaflarıyla, moda çay bahçesiyle, süreyya sinemasıyla(o binayı opera binası yapan zihniyete burdan selam ederim) ve daha pek çok güzel yönüyle tam yaşanacak mekandır kadıköy.
yağmurlu ve dar sokaklarında yürümek de güzeldir, moda'da çay içmek de ve hatta meydandaki çingene çocuklarıyla uğraşmak da.
benim için ayrı ve özel bir mekandır kadıköy. yıllarca sokaklarında yürümüş, cafelerinde kızlarla buluşmuş, içinde yaşayan güzel insanlarla tanışmışımdır. haydarpaşa'dan tirene binmiş, yenisahra'da otobüs'ten inmiş, caddebostan sahilinde volta atmışımdır. yaşanmışlıkların hepsiyle ve yaşanmışlıklara ortaklık edenleri içinde barındırmasıyla kadıköy ayrı bir yerdir. sahillerinde şarap içmek de, sinemalarında film izlemek de güzeldir.
ayrıca 6:45 gibi güzide bir yayınevine de ev sahipliği yapar kadıköy. şehrin kötü çocuklarına selam olsun.
