uyumsuzluk tiyatrosu olarak da bilinir. albert camus'nün, sisyphos söyleni denemesinde ortaya attığı, insanın durumunun temelde absürd ve amaçtan yoksun olduğu görüşüne katılan bazı avrupal'lı ve abd'li oyun yazarlarının 1950'lerde ve 60'ların baiında geliştirdiği tiyatro anlayışıdır.
