sebebi özel üniversitelerdir.
müsebbebi ise devlettir.
bu kadar çok özel üniversite açmalarına müsade etmiyeceksin. o kurumlari açanlar oralarda insan eğitmekten çok, para kazanmanın yollarını araştırmaktadırlar. olaya ticarethane gözüyle bakanların ve parayı bastırıp istediği okulu okuyanların oluşturduğu bir toplumdan üretim beklemek ahmaklıktır.
turkiye barındırdığı üniversite sayısıyla dünyada ikinci sıradadır. en kaliteli 500 üniversitenin arasında ise sadece bir tane üniversitemiz vardır ve bir devlet üniversitesidir.
devlet üniversiteleri çok mu başarılı dediğinizi duyar gibiyim.tabi ki onlarda yeterli değiller.ancak devlet üniversitelerinde okuyanlar sıralamalarının elverdiği bölümlerde okuyan öğrencilerdir.ayrıca tüm üniversitelerimizin %62 sini özel üniversiteler oluşturmaktadır. en kaliteli on üniversitemizin arasında ise sadece bir tane özel üniversite vardır.
şimdi sorunu , sebebi ve müsebbibi ortaya çıkardığımıza göre çözümü de ortaya koymak boynumuzun borcudur.
çözüm temel olarak üniversite sayısının azaltılması ve özel üniversitelerin tamamen kapatılmasından geçmektedir.
üniversite şehirleri oluşturulmalı , her şehirde üniversite bulunmamalıdır. böylece daha kalifiye elemanlar üniversiteye gidecek, üniversiteler asıllarında olan araştırma ve geliştirme çalışmalarını bu genç dimağlar sayesinde sürdürebilecektir
örnek olarak üniversite şehirlerini belirlemede yedi coğrafi bölgeden yedi şehir seçilmelidir. marmaradan istanbul, ege den izmir, ic anadoludan ankara, karadenizden trabzon, akdenizden antalya, dogu anadoludan erzurum, guney dogu anadoludan ise diyarbakır , üniversite şehri olarak seçilebilir. bu sayede eğitim planlaması düzgün bir şekilde yapılabilir , öğrencilerin her türlü ihtayacı( ulaşım, taşınma , barınma ve sosyal hayat) devlet bünyesinde veya devlet destekli olarak karşılanabilir hale gelecektir.
üniversite sayısındaki azalma sayesinde devlet geriye kalan üniversitelere ciddi miktarda yatırım yapma imkanı bulacaktır.
her sene maksimum 200.000 öğrenci almak , devletin eğitim bütçesini sadece bu öğrencilere akıtmak demektir.
maddi olarak sıkıntıları giderilen , ve belirli sınavlar sonucu zaten belli bir başarıyı elde etmiş öğrencilerden artık başarı ve üretim beklemek devletin en büyük hakkıdır.
geri kalan bireylerin zanaat ve tarım alanında değerlendirilmeleri, ve bu şekilde eğitilmeleri ciddi bir ekonomik kalkınmayıda beraberinde getirecektir.
