Bende hiç olmayan. Bildiğin küçük babamım adamdaki gene bak la, sırtımızda aynı yerde aynı ben var herifle. Gülünce aynı bizim almancacı gibi oluyosun mihihi diye gülen liseliler var (o almancacı ist mein vather, tabi olm ne sandın.), sinirlenince mesela, alnımızın ortasından damar pörtlüyor babamla benim, abimde ve annemde yok bu (oha abim üvey mi la) neyse işte o korku yok bende, olaydı en azından isyan ederim üvey miyim ben diye, ama değilim, üveyim desem adam lap diye sırtındaki beni gösterecek, bilmiyor muyum sanki.