Nefes alırken kalbimde ağrı hissetmem ve sık sık nefesimin sıkışması sonucu bugün annemin de baskılarıyla doktora gittim. normalde düzenli spor yapan, aşırı sağlıklı değerlere sahip biri olarak bir şeyimin çıkmayacağını en kötü ihtimalle soğuk algınlığı olacağı düşüncesiyle rahat bir şekilde sıramı bekliyordum göğüs hastalıkları bölümünde. Muayene sıram geldi ve içeri girdim askeri hastane olduğu için orta yaşlı bir albaydı doktorum önce şikayetlerimi sordu sonra sırtımı ve kalbimi dinledi. adamın hali bir anda değişti ve bana sorular sormaya başladı;
+Ne sıklıkla tekrarlanıyor?
-Tam olarak bilmiyorum arada bir oluyor.
+Vücudunda uyuşma oluyor mu?
-Sinirlenince oluyor. dirseklerim, parmaklarım uyuşuyor. ama bir kere kulak mememe kadar uyuşmuştum çok gergin bir gündü sinirden gözüm görmüyordu bacaklarım çözülüyordu yürürken.
ilk başta anlayamamıştım ama son bir soru aklımda hiç şüphe bırakmadı.
+ailende hiç kalp krizi geçiren biri var mı?
-Evet! annemin babası kalp krizinden ölmüş, dayımda geçirdi 2 sene önce ama bir şey olmadı. bir kerede annem geçirdi 5-6 sene oluyor.
+sende büyük ihtimalle koroner arter var. seni kardiyoloji'ye sevk ediyorum tam olarak sonuç orada belli olur.
kardiyoloji biraz daha farklı gelişti kan testi, ekg, efor ekg ve Ekokardiyografik inceleme'den geçtim. yaklaşık 2 saat testler sonuçların gelmesi süresi sonucu yüksek kalp krizi riskiyle karşı karşıya olduğum kesinleşti. kardiyolog binbaşı stres'le ilgili bir takım uyarılarda bulundu. işin ilginç yanı aileme bile nasıl anlatacağımı bilmiyorum. söylememem şu sıkıntılı durumların üst üste geldiği dönemde daha iyi.
ne okul ne aile ne de başka bir şey için stres yapacak durumda değilim artık. hayatı olağan akışında rahat bir şekilde yaşamalıyım. aslında böyle bir şey yüzünden öleceğimi biliyordum ama zamanı çok yanlış. daha yapmam gereken bir sürü şey var bu yüzden kimse bana daha fazla acı çektirmeyecek. beni üzen, üzerimden fayda sağlayan hiç kimseye tahammül göstermeyeceğim!
Hiçbir şeyin geçtiği, unutulduğu, bittiği yok. Silinmeyen hatıralar ve geçmeyen acıdan başka hiçbir şey yok dünyamda.
herkes kendine iyi baksın. son sözlük yazım böyle olduğu için üzgünüm umarım her şey güzel olur.
