senaryo olarak vasat ama iyi bir yönetmen ve görüntü yönetmenliğiyle kült mertebesine ulaşmış film. savaş sahneleri ve denildiği gibi kesintisiz tek plan çekim anlayışı gerçekçi bir hava katmış. kahraman erkek theo ramboluk da yapmıyor. kızı ulaştırması gereken yere götürüyor ve görevini yapıyor. ana tema çocuksuz dünyanın kaosla dolması. herkes gergin, sinirli ve özlemle tanrının affetmesini bekliyor. kadınların bilgisayar başında bebek videoları izleyip ağlamaları çok komikti.
--spoiler--
theo: babası kim?
kee: ne? ne babası...ben bakireyim?
theo: affedersin anlayamadım?
kee: şaka yaptım. gerçek olsa ne mucize olurdu değil mi?
--spoiler--
