yakın zamanda bitirdiğim, zevkten dört köşe etmiş oyun.
ps2'si ile joypad kullanma konusunda uzman olan bendeniz, 27 yaşın verdiği refleks kaybı ve yıllardır joypad kullanmamış olmanın acısıyla eski günleri özleten bir başlangıç yaptım.
oyunu birkaç ay önce gmg'den 12,5 dolara almıştım ve joypad alacak maddi durumum olana kadar oynamadan beklettim pc'de ama değdi.
konudan bağımsız olarak, 20 30 liraya snoopy joypad alacağınıza, paraya kıyın logitech f710 alın, bir joypad oyun keyfini ne kadar etkiler göreceksiniz.
ellerim alıştıkça ve mekaniği çözdükçe, oyun inanılmaz içine çekti ve belki büyük bir iddia olacak ama, fightların geçtiği yerler inanılmazlar, böyle bir sanat yönetmenliği ve mekan çizimi, gerçekten müthiş. ( dragon age 2 yi yapan kavaslar, açın da görün )
oyunun senaryosu zaten dmc serisine aşina olanlar için süpriz değildi, vergil'in değişimini yine de bekledim, şimdi vergil dlc sini alacağım, düzenlerim tekrar bu giriyi bitince.
oyunda can sıkan çok az nokta var ama paylaşacağım;
rebellion'un gücü açıkça azaltılmış, sadece angel ve devil silahlarından damage alan yaratıklar yüzünden pek kullanamıyoruz rebellionu ki benim dmc 3 te seçtiğim dövüş stili swordmasterdı, rebellionu ne kadar seviyorum siz düşünün.
dmc 3 ve 4 te zaten ağzına sıçılan ebony ve ivory yine güçsüz, kombo çeşitlemesi için varlar adeta.
gelen düşman çeşitliliğini az buldum, arttırılabilirdi.
bob carcas denen bosu planlayını da götünden sikeyim müdürüm afedersin.
--spoiler--
dante beyaz saçlı değil amk diye söyleniyorsanız, oyunu bitirin *
