Küçükken polis olmak istiyorum dediğinde ağlardım için için, hala o anlar aklıma geldikçe gözlerim dolar. Diyemezdim ki sen polis olamazsın hatta askere bile gidemezsin diye. Hep susardım karşında. Büyüdükçe sen de anladın kusurlarını, eksikleri. Sana karşı iyi bir abla olamadım. Sinirlendiğim zaman kusurlarını yüzüne vurdum, kimsenin kabul etmek istemediği engellerini gün yüzüne çıkardım. Aslına bakarsan yüzüne bakacak halim yok. Ne zaman içimden sana sarılmak gelse kendimden tiksinirim. Bunca şeye rağmen, sana iyi bir abla olmamana rağmen bana hiç kin tutmadın, beni hep sevdin. Aslında benin kızgınlığım annemeydi sen günah keçisi oldun. Hep çekindim sana sevgimi belli etmekten, seni üzerim korkusuyla senden uzak tuttum kendimi.
Her hatama rağmen beni o güzel kalbine aldığın için bir kez daha mahcubum sana karşı. Sen her şeyin en iyisini hak ediyorsun be her şeyin.
