Sonradan sonraya yaptığı bir düzenlemeyle ilköğretim birinci sınıf öğrencilerine düz yazı yazmayı değil sadece el yazısıyla yazı yazmayı öğretme kararı alan bakanlık.
El yazısı denen şey bir sanattır.El yazısını güzel yazabilmeyi bazıları becerir, bazıları beceremez.Bunun yanısıra,el yazısını hem hızlı yazıp hem güzel yazabilmek becerebilenler için bile mümkün değildir.Çocuklar,Derste öğretmenin söylediklerini, tahtaya yazdıklarını hızlı bir şekilde deftere geçirmek zorundalar ve Bu da, o küçük çocukların kendi yazdıklarını bile okuyamayacak kadar kötü yazmasına, çirkin yazmayı alışkanlık haline getirmesine neden oluyor.Sanırım bu düzenlemeyle bakanlığımız, "çirkin yazan çocuklar doktor olur" hurafesini göz önüne alarak tıpçı yetiştirmek amaçlı, altyapıya yönelik bir faaliyette bulunmuşlar.Zira, mektup yazımının da azalmasıyla gerek Türkiye gerek dünya literatüründeki yerini her geçen gün kaybetmekte olan el yazısının öğretiminin düz yazıya tercih edilmesinin daha mantıklı bir açıklaması akla gelmemektedir.
Bu öğretim sonrasında çocukların düz bir çizgi çizmekte dahi zorlandığı da görülmektedir.Oysa ki biz, el yazısını üçüncü sınıfta öğrenmeye başlamıştık.sınıftakilerin kimisi bu yazıyı benimsemiş, kimisi-genellikle güzel yazamayanlar- ise düz yazı kullanmaya devam etmişti.Kaldı ki o zamanlar el yazısını benimsemiş bir çocuk olarak ben dahi hızlı yazmam gerektiğinde düz yazı kullanırdım, çünkü el yazısını yazmak zahmetliydi ve hızlı yazılmaya çalışıldığında güzelliğini yitirirdi.
Sonuç olarak, bu düzenlemenin küçüklerin eğitimini olumsuz etkileyeceği ortadadır.hoş, bu kimselerden iyi düzenlemeler beklemenin mantıklı olup olmadığı da ayrı bir tartışma konusu.
