katilmamak elde değil bir tespittir bence de.
uyum bozukluğu yaşarsınız çünkü bu hayata karşı.
sadece kendiniz için başkaları için de kaygılandıgınız dönemde ilk tohumları atılır bu hastalığın.
sonrasında her şey yolunda giderkene * birden ilk atak kriziyle hayatiniz tepetaklak olur.
artik yeşil reçeteli birisinizdir ve o ilaçlar olmadan sokağa adımınızı atamazsınız.
herkesin "biraz rahat bıraksan kendini, herseyi böle inceden düşünmesen, ne var sanki, sen abartıyorsun herşeyi" saçmalıkları arasında beyniniz size pis bir oyun oynar. aslinda bu oyunu beyniniz değil, düzenin ta kendisi oynar her seferinde...
bilirsiniz de birşey diyemezsiniz yine de.
öyle acınası hallere düşürür ki sizi, "ölsem de kurtulsam" dedirtir bazı anlarda.
