Kadınların her fırsatta maruz kaldıklarını düşündükleri durum. Ota boka taciz diyorlar.
Belki de ben öyle sanıyorum bilemedim şimdi ama size bir şey anlatayım :
Geçen sene kurban bayramında , bayram günü akraba ziyareti için metrobüse bindim.
Bayram günü haliyle normalin kat kat üstünde bir kalabalık ve gitmem gereken 20'den fazla durak var ve ayaktayım.
Benim kapalı ortama karşı bir alerjim mi var nedir bilmiyorum ama kapalı ortamda çok fazla terliyorum.
Ama normal bir terleme değil yüzüm gözüm ter içinde kalıyor. Birde otobüs tıklım tıklım ben daha bi fena terliyorum ve terledikçe de hem tedirginleşiyor hem de sinirleniyorum.
Neyse işte artık metrobüs sınırlarını zorluyor derken orta kapının açılması ile birilerinin kendini içeriye sıkıştırmaya çalışması bir oldu ve 1.70 boylarında eni yine yaklaşık 1.70 çapında bir hanım abla döndü dolaştı ve benim tam önüme düştü.
Siki tuttuk baba..Otobüsün fevri manevraları ile kız beni cam kenarındaki tutunma direğine sıkıştırıyor.
Zaten nefes alamıyorum üstüne buda sıkıştırınca ben iyice çileden çıkıp ağlayacak duruma geldim.
En son artık dayanamayıp aşağıdaki ellerimi gayri ihtiyari, kadını itmek için yukarı kaldırmaya çalıştığım esnada elim kadının kalçasına değdi ve o anda olan oldu.
Kadın mağrur bir hareketle , adeta asi bir atın şaha kalkması gibi ; önce yükseldi, büyüdü, büyüdü ve sonra koptu tufan. bir çıngar çıkardı Allah belamı versin yunanı kıskandırır. O derece...
Bağıra bağıra "geri zekalı! sabahtan beri sesimi etmiyorum artık yeter be ! Sabahtan beri taciz ediyorsun. Oramı buramı okşuyorsun! Anan bacın yok mu senin ?!" Deyiverdi birden.
Ve ben o anda -şoförün aynadan bakmasını da dahil edersek- tüm gözlerin bir anda insanın üzerine doğrulması hissinin iliklerime kadar yaşadım. Üzerime tüm gözlerin çevrilmiş olmasından mütevellit, bir anda ışık görmüş tavşan , kömür görmüş ak partili misali olduğum yerde kalakaldım. Ardından umarsız bir ses tonuyla
"Ne münasebet hanımefendi?!Otobüs çok kalabalık, muhtemelen yanlış anladınız." dememle kadının daha da harlanması bir oldu.
Buna paralel olarak insanların o "ne olüyü la?" bakışları bir anda yerini matadoru köşeye sıkıştırmış boğanın bakışlarına bıraktı. Artık hanımefendiyi bırakıp mizacımı biraz da sertleştirerek "bacım ne ilgisi var? Gayriihtiyari sana çarpmış olabilirim ama seni niye taciz edeyim?" diyemeden, kadın tekrardan bir " Bırak be ! Hepiniz böylesiniz.. Namussuz şerefsizler! Otobüse de mi binemeyeceğiz artık! " Demesi ile ben, kurşun yaklaşan neo misali elimle önce " Orada bi duracan bacım " yaptıktan sonra,
biraz da çamurlaşarak; "Sabahtır terbiyemi bozmamaya çalışıyorum ama, ülen burada bu kadar güzel kız varken ede ede seni mi taciz edeceğim? Taciz etsem gider güzel birini ederim.Seni niye taciz edeyim?" dememle birlikte yolcuların, yeni bir icat yapmış bilim adamı misali gözleri büyüdü ve ardından önce bana sonra kadına sonra tekrar bana döndükten sonra herkes hayatın anlamını bulmuş gibi kısa bir süre kafasını salladı , kaşlarını kaldırdı ve ardından önüne döndü.
Gelelim kadına...
(Bununla iftihar etmiyorum ama) Ablanın önce kaşları çatıldı , sonra gözleri doldu ve hüngür hüngür ağlamaya başladı ardından da bir sonraki durakta indi. Ve arkasına bile bakmadan uzaklaştı. Sonra çok üzüldüm tabi. Kendi kendime ne gerek vardı?Dedim ama ne yapabilirdim ? beni buna mecbur etti. Eminim aynını yaşayan ve benim kadar şanslı olamamış yüzlerce insan var bu şehirde. Hiç tacizci yok demiyorum ama herkeste tacizci değil.
Kadınları böyle düşünmeye iten sebepleri görmemezlikten geliyorsun efendim! diyebilirsiniz ama kusura bakmayın. Bu olayların tamamını erkeklere yıkmakta pek vicdani bir hareket değil diye düşünüyorum.
