çok acayip bir gündü benim için. küçüktüm daha o zaman ilkokula başlayacağım sene. dayımla yengem yeni evlenmiş balayından gelmişlerdi. tüm aile anneannemlerdeydik. teyzemler kuzenlerim herkes... baya da eğlenmiştik. anneannemin büyük bahçesi olan güzel bir evi vardı. o gece o kadar gülüp eğlenmiştik ki anneannem ' başınıza bir şey gelir çok güldünüz ' deyip bizi yatırdı. en fazla 15 dakika o çocuk aklımla ya da o kadar kısa bir zaman sonra felaket bir sarsıntı. bir anda ortalık ana baba gününe dönmüştü. bizim olduğumuz mahallede pek bir şey yoktu yine. ertesi gün evimize gittiğimizde de çok şükür sadece dolaptan tabakların düştüğünü görmüştük. hatırladığım tek şey o gece eve tekrar girmeyip o sıcak havada dışarıda oturmamız. anlamamışız kuzenlerimle oynamaya devam ettik. nerden bileceksin o an yüzlerce kişinin öldüğü.
