bugun benim dogum gunum. dogum gunlerini hep sorgulamisimdir, sevinmeli mi insan uzulmeli mi diye. kendin secmedigin fakat sana seceneksiz sunulmus bir hayati yasamaya basliyorsun gunun birinde ve her yil gectikce o hayatin sonuna bir adim daha yaklasiyorsun. olecegini bile bile yasamak en buyuk cesaret isi. her yil yaslanmaya basliyorsun aslinda hayat olum yolundaki bedenin evrimi bir nevi...* 20 kusur yillik omrumde hayatin anlamini ariyorum hala, insanliga o kadar fazla onem yuklenmiski... somada 300 yasam yitip gitti...iste söylerken bu kadar kolay,300 yasamin ardindan yapilan muamele insanca mi... degil...cunku bu dunyada yasayanlar zenginler varlik sahibi olanlar makam mevkiye gozu donmuscesine baglananlar,3 kurusa kendini satanlar... bizimkine yasamak denmiyor bu duzenin icinde.. bu savrulmusluk, tutunma cabasi, hayatta kalma mucadelesi ama yasamak degil... yeyip yutanlar, cebe atanlar, ona buna yalakalik yapanlar yasayanlar, biz bir yer yuzu parçasında kapladigimiz yer ile tum bunlarin dönmesini saglayan emekciler, isciler, calisanlar, emekliler, esnaflariz...biz calisir cabalarken onlar ustumuzden ekmek yer cebini doldurur dünya duzeni bu o yuzden buna yasamak denmiyor...yasamak dediğin insanca yasamak, insani kosullarda baris ve refah içinde... guzel gunler gorebilecegimiz umudunu kaybetmeden yeni yasim kutlu olsun...
