tasavvufçuları herkes anlayamaz. mürit, mürşidinin karşısında iki büklüm de olur, havada uçarak takla da atar. tasavvufun olayı budur zaten, mürşidini severek ona bağlanmak, ardından onunla bir olup hakk'a yürümek. şeyh nazım kıbrısî'yi fazla bilmem. bildiğim tek bir şey varsa, o da merhumun herkese güler yüzlü bir insan olduğuydu. hep gülerdi. 'gülen adam' denirdi onun için. nur yüzlü bir ihtiyardı.
