altbaşlığı 'komiğin anlamı üstüne deneme' olan,
ayrıntı yayınları'ndan 1996'da çıkmış kitaptan pasajlar:
-yaşamla toplumun her birimizden istediği içinde bulunduğumuz durumu ayırt edecek hep uyanık bir dikkat, aynı zamanda bizim bu duruma uymamızı sağlayabilecek bir beden ve ruh esnekliğidir. gerginlik ve esneklik: işte yaşamın ortaya koyduğu birbirini tümleyen iki güç.
-insan bedeninin durumları, jestleri ve devinimleri; bu beden bize basit bir makineyi düşündürdüğü ölçüde gülünçtürler.
-kendi kendimiz olmaktan çıktığımız yerde öykünülebilir olmaya başlıyoruz. bir kimseye öykünmek, o kimsenin kişiliğinin içine girmesine izin verdiği özdevinimin çıkarılması demektir. bu da o kişiyi komik kılmaktır. çünkü komik; yaşama öykünen özdevinimdir.
-komik olan şey doğada değil, insanda vardır.
-yaşamın iç yumuşaklığına uymayan bir katılığın olduğu yerde, kılık değiştiren bir toplum, komik vardır. komik özden üstün olmak isteyen biçimdir; dikkatimizi insanın ruhsal yanından çok bedensel yanına çeker. bir kişi bize ne zaman bir nesne izlenimi verse güleriz.
