acimasiz rayting yarisinin son kurbani. izledigim tek dizi olmasi hasabiyle yayindan kaldirilmis olmasi yüregimi bir hayli burktu.
neden bir dizinin yayindan kaldirilmasi bir insani bu kadar üzüntüye gark eyler ki? begebilen bir yapimim yayindan kaldirilmasi degil tek basina bahsettigim üzüntünün sebebi. diziler belli bir süreci barindiriyor icerisinde. ilk bölümünden tutun da, yayindan kaldirildigi son bölümüne kadar bir hayli bir zaman geciyor haliyle. zaman zaten kendi icerisinde cok göreceli bir kavram. sizin cok kisa diye algiladiginiz bir zaman dilimi icerisinde bir baskasinin hayatinda sizin tahayyül yeteneginizin sinirlarini zorlayici oranda cok seyler sigabilir.
iste kisa veya uzun bu göreceli zaman dilimi icerisinde, yani dizinin yayinda oldugu süre zarfinda, sizinde hayatinizda cok sey degismistir süphesiz.
belki dizinin son bölümünün yayinlandigi zamanda ayrilmis oldugunuz sevgilinizle birlikteydiniz hâlâ ilk bölümlerde. belki, ilk bölümler yogun bir depresyon icerisindeyken, yayinlanan son bölümde hayata cok daha farkli bakmaya basladiniz. belki simdilerde dersleriniz cok kötü, ama dizinin ilk yayina girdigi zamanlarda, her sey yolunda gidiyordu!
bunlarin hepsi mümkün ve iste sizi hüzünlendiren bu, tam da zamanin bu dinamigi. hicbir sey hicbir zaman bulundugu yerde durmuyor. dizideki karakter son bölümde de, ilk bölümdeki jest ve mimiklerle rol yapiyor ama, hayat artik o hayat degil. daha birkac hafta öncesi dahi olsa.
