Yine ölenler fakir, yetim kalanlar fakir, evladını yitirenler fakir.. Bir gün öncesine kadar hastanede hemşirenin azarladığı, bankada veznedarın hakir gördüğü, toplumda ötekileştirildiği insan bir gün sonrasında öldüğü için değerli mi oldu şimdi? Peynirin, zeytinin fiyatı belliydi ya hani o fiyatın bedeli bu kadar ağır mı olmalıydı? Cebindeki telefon benim işçimin, emekçinin hayatı uğruna evine ekmek götürmek için kazandığı aylıktan bile daha fazlayken öldüğünü duyunca mı vicdanın sızladı? Üç gün sonra hatırlamayacağın yasları reyting uğruna tutma Türkiye. Daha fazla canlar yanmasın diye işe koyul; zayıflama ilaçları yerine fakiri doyuracak, horlamayı engelleyecek burun bandı yerine fakirlerin yaralarını saracak, yüzde yüz diş beyazlığı sağlayacak bin bir çeşit diş macunu yerine emekçimin karanlık hayatını aydınlatacak bilim insanları yetiştir bize. Maden çıkarmak için üç kuruşa çalıştırdığın işçimin yerine gerekli teknolojiyi getir bize... Hak istemeye yüzümüz yok ama hakkını helal et bize şehit kardeşim.
