yıllardan beri maden kazalarında ölen işçiler tek başlarına ölme gibi bir kabahat işlemelerinden dolayı maalesef cenazelerine devlet erkanından kimse gitmedi. tek başlarına öldükleri için denetlemelere önem verilmedi, soruşturmalar tırışkadan yapıldı.
Sonuç?
Halen devam eden maden kazaları ve içimizi yakan işçi ölümleri.
Eğer devlet ve toplum olarak 1 kişinin öldüğü maden kazasında bugünkü kadar duyarlı olsaydık belki de bugün böyle bir acı yaşamayacaktık.
Başbakan daha önceden sadece iftar açıyorum ayağına değil de kaza olduğu zaman da gitseydi belki de bugün bayraklar yarıya inmeyecekti, milli yas tutmayacaktık.
Ultra yalaka basın 1 kişi öldüğünde tırışkadan bir haber yapmayıp olayın üstüne gitseydi belki de bugün o kadar aile perişan olmayacaktı.
Çakma sanatçılar bugün basbas bağırırken 1 kişi öldüğünde de en azından bir şeyler konuşsaydı belki de bugün kamyonlarla tabut taşınmak zorunda kalınmayacaktı.
Uzatmayayım! Acı büyük...
Elimizden üzülmekten başka bir şey gelmiyor belki ama daha da hazin tarafı bu olayın da unutulacak olması.
inşallah olmaz ama arada yine işçilerimizi kaybedeceğiz, haberimiz bile olmayacak!
Ta ki tekrar toplu ölümlü bir kaza yaşanana kadar.
