30.
-
Yâ Rab hemîşe lütfunı it reh-nümâ bana
Gösterme ol tarîki ki yetmez sana bana
(Ya Rabbi lütfunu her zaman bana yol gösterici kıl.
Sana ulaşmayan yolu bana gösterme)
Kat’ eyle âşinâluğum andan ki gayrdur
Ancak öz âşinâlarun it âşinâ bana
(Sana yabancı kişilerle olan dostluğumu kes.
Sadece kendi dostlarına beni dost et)
Bir yirde sabit it kadem-i i’tibârumı
Kim rehber-i şerî’at ola muktedâ bana
(itibar adımımı öyle bir yerde durdur ki,
şeriat kılavuzu Hz. Muhammed bana önder olsun)
Yoh bende bir amel sana şâyeste âh eger
A’mâlüme göre vire adlün cezâ bana
(Eğer senin adaletin bana amellerime göre bir ceza verirse yazık,
çünkü bende sana yakışır bir amel yok)
Havf-i hatâda muztaribem var ümîd kim
Lütfun vire bişâret-i afv-i hatâ bana
(Hata korkusuyla müzdaribim. Senin lütfunun bana hatamın bağışlanacağı müjdesini vereceğini ümit ediyorum)
Ben bilmezem bana gereken sen hâkîmsin
Men’ eyle virme her ne gerekmez bana bana
(ben bana gerekeni bilmem. Sen hakimsin.
Bana ne gerekmiyorsa beni ondan uzaklaştır, onu verme)
Oldur bana murâd ki oldur sana murâd
Hâşâ ki senden özge ola müdde’â bana
(benim istediğim senin istediğindir. Haşa!
Çünkü benim senden başka bir isteğim yoktur)
Habs-i hevâda koyma Fuzûlî-sıfat esîr
Yâ Rab hidâyet eyle tarîk-i fenâ bana
(Beni Fuzuli gibi heves hapsinde bırakma.
Ya Rabbi beni yokluk yoluna yönelt)
*
