Ben birinciyim,
Koridorun sonundaki bir gölge..
atlı karıncayı çevirdim,
Kahkahakar ortadan kaybolup gitti.
parmaklarım dudaklarının üzerinde,
Değerli bir şey çaldım. .
ben ikinciyim..
kimliksiz bir kalabalığın içinde yalnızım.
Siyah beyaz rüyalarda bir insan tutsak edildi.
Uyanmak için çığlık atıyorum,
Sesim yer altının derinliklerinde boğulur.
sadece ölü beni duyabilir, görebilir..
ben üçüncüyüm..
ben bir ustayım.
uyanıklığın bir nöbetçisi,
Gölgeler benden önce davranmadan,
hakikati bir el feneri gibi kullandım..
sessizlik son bulana kadar,
seri göz düşünce zincirini takip eder..
Sessizlik son bulur..
(Çeviri, hatası ile kusuru ile bana aittir ve sözlüğe aittir. Silent hill efsanesini bilmeyenler bu sözlerin mahiyetini idrak edemezler.)
(bkz: silent hill 4 the room)
