birçoğu, parklarda/sokaklarda kalmaktadır.
kendilerine sunulan barınma noktalarını kabul etmemektedirler.
birçoğu, çoluğunu çocuğunu sokaklarda dilendirmeyi tercih etmektedir.
ilk zamanlarda, yöneticilerin duyarsız kaldığını düşünmüştüm.
işin peşine düştüğümde, aslında yöneticilerin son derece büyük bir çaba içerisinde olduğuna şahit oldum.
bu insanlara kamplar, barınma evleri, misafirhaneler, çeşitli mekanlar ayarlanıyor.
her türlü ihtiyaçları karşılanmaya çalışılıyor.
iş imkanı noktasında sıkıntıları yok.
geçim noktasında sıkıntıları yok.
ulaşım noktasında sıkıntıları yok.
hiçbir konuda gerek devlet gerekse de millet bunları yalnız bırakmıyor.
fakat dışarda kalıp dilenmeyi tercih ediyorlar.
hatta ifade edilen şey şu:
istanbuldan getirtilip, dilendiriliyorlar. sonra tekrar toplayıp götürüyorlarmış.
--spoiler--
-abla size yer ayarladık. ekipler de gelecek. hadi toparlanın gidelim.
*yok yok. biz istemiyor.
-abla para falan yok, misafirimizsiniz.
*yok yok yok. istemiyor, istemiyor...
--spoiler--
fesuphanallah, dün kalacak yer ayağına bizden yardım talep eden, para alınca gözleri gülen, kalacak yer bulunca surat asıp arkasını dönen, adeta bize küfreden bu insanlara şimdi ben ne diyeyim
