hastalıkları iyileştiren bir makina düşünün. bunu yapabilmek için sadece elektrik harcadığını hayal edin şimdi. dünyada sırf parası olmadığı için bu makinadan uzak tutulmuş, kanserden ölen onca insanı düşündükçe hırsımdan kahroluyorum. bu makinalar boş boş dururken binlerce insan ölüyor. çalıştırılması için ya parası olan, ya da iyi bir sağlık sigortası olan kişiler seçiliyor. parası olmadığı için ölüp gidenleri kimse umursamıyor siktiğimin dünyasında. aslında o insanlar parası olmadığından değil sistemin tepesindeki piç kurularının şerefi, onuru, vicdanı olmadıklarından ölüyorlar. göğüs kanseriyle savaşan onca kadının acıları, sahip oldukları tek değerleri para olan orospu çocuklarının umrunda olmuyor.
her yıl 1 milyona yakın insan normal gripten dolayı hayatını kaybediyor. bu insanlar maliyeti bir kaç doları geçmeyen bir ilaca ulaşamadıkları için ölüyorlar ama orospu çocuklarının gözünde bir insan hayatı bir kaç dolar etmiyor. üstelik kendileri önce hastalık icat edip sonra ilacını bulduk diye milyonlarca ilaç satıyor ve bunu bilimsel bir başarı diye sunup insanların çoğunu buna inandırabiliyorlar.
tüm bu yaşananları düşündükçe bir yaratıcıya olan inancım daha da artıyor. bu insanların dünyada yaptıkları her pisliğin yanlarına kalmayacağı düşüncesi beni rahatlatıyor. dini inancı olmayan kişilerin bu düşünceyle nasıl yaşadıklarını gerçekten merak ediyorum. düşünün ki şahit olduğunuz adaletsizlikler var, onca çirkinlik gördünüz ve buna sebep olan insanlar öldüklerinde sadece birer toprak olacaklar. yaptıkları hiçbir şeyin cezasını çekmeyecekler. bana mı öyle geliyor bilmiyorum ama bu çok rahatsız edici olmazmıydı be sözlük?
