Çok beğendiğim bir ados parçası sözleri aşağı yukarı şu şekilde:
şimdi bi filmin sonuyla muhattapsak içinden ıraksam elimi bıraksan ne farkederki zaten her manzara aynı uçmak aynı inan düşmek bile aynı zaman senden yana seyirde geriye bakmak için geç artık bu şehirde görüyorum bu defa bilmediğim şekilde ölmektesin hemde topraksızın bitti şiirler ömrün hırsızları koynumuzda büyüdü bugün yarına hasret bir hayatla lanetledik dünü sabret dedikçe dudaklarım biraz daha çürür o saray sandığın kalplerin hepsi benim sürgünüm nedesem göğsüme ısrarla bastırır kabahat bilmiyorum belki çıkmam bir sabaha şimdi lazım bana sınırsız bir istirahat fakat tutmuyor dikilerim sabret biraz daha
tutki ben kendime ızdırabı hak görenim tut ki bir rüyada medet buldum uyut beni tut ki dilim susmuyor kusuyor cümleleri bir anlam için tükendi tüm benliğim toparla beni bir mutlu son istemem yeter ki son olsun rahmetin surete büründükçe ben oldu
ben ona baktığımda dahada büyük yok oldum şarkılar susunca huzurum el oldu
ruhum ziyan ismim viran dilimden düşecekse dünyada bitmiş zamanım
bak bak bu lanetlere gark oluyor sabahım bir ağaca benziyorum dallarımda yok artık neden manidar bu kadar şimdi merhabalar neyin kastına düştümde yakar hatıralar serir karşıma bir zanlının sıfatıyla gün gelir cinayetler eşitlenir büyük sevdalara
sakın arkamdan bakma sırtımda gururumu taşırım inatla insan herşeyinden arınmak ister bu kadar kanla bir gururumu kalır ellerimde onuda ben bırakmam öyle sahte suratlar tanırım ki bendende beter gönlüm el kaldırılan bir çocuk sanki küstü gene
bunca şey üstü üste geldi diyemedim bi en tepeme krilenen yine ben sayfalar boyunca aktı lekeler çöktü geceye benzeyen bir karanlık göz altlarında kanıtlar dilimde bir insanlık ayıbı kimin var bizim kdar büyük bir kayıbı benim düşen suratlarımın hepsi kollarımla sarılı hakim olamadığım şu hayatımın devrimi artık yürekler içerde çok derindlerde yapılır insan işte üç kuruş kadarla satılık elbet ismini satmam bir ahın akıllarda kazılı
safi ruhlar uçup diyarından gitti bu şehrin ortasında bir lekeyim şimdi bittim susuyordum evvelde gönlü kim diriltti payıma düşen yağmurun altında büyüttüm bu fikri üzülürmü dersinki sol yanımda ifrit ne kalender bir veda şekli görünmeden gittim bakma zaten bana durduğumuz dipti mutluluk mesafesi bizlerde ya kaştır ya kirpik
