esas asilanmak istenen baskalari kadar mutlu olamama hissiyatidir. hepimiz az bucuk mutlu olunabilecek seylere sahipken, bize deniyor ki; senin mutlu olmak icin bir sebebin yok, bak su adama ve esine, arabasina, ya da sahip oldugu ne varsa, bi de aynaya don bak, sahip oldugun su kirintilara.
hayat disarda oldugundan cok icimizde yasaniyor be sozluk. sana erasmus'tan (bkz: delilige ovgu) yu tavsiye ederim. guzel kitap.