öyle özel zamanlar vardır ki . nereye baksanız kutlamalar yazılar görürsünüz o günle ilgili. sıkıntınız vardır zaten, çoğalır içinizde özlem ve o içinde burukluklar taşıyan ama gördüğünüzde tebessüm ettiren tabloyu görürsünüz. herkesden önce beğenmek istersiniz, herkesden önce yorum yapmak istersiniz. o fotoğraf eksiktir hep , çekildiği andaki burukları çoğusu düşünmez belkide. bu yüzden tebessüm ettirir çok güldürmez. sizinde özel günlerinizde hep bir buruk geçen eksik olan tarafınız vardır aklınıza gelir ve gitmez.uyku tutmaz o gecelerde.insanlar yanlış anlamasın,size acımasın diye özgürce dile getiremezsiniz duygularınızı. sonra dönüp o kutsal fotoğrafı görürsünüz doğum ve sizi doğuran kişinin dimdik ayakta olduğu bir fotoğraf. o kadar çok anlam barındırırki bu fotoğraf, çoğusu bilmez belki. kendi eksikliğinizi bile hissedersiniz o fotoğrafta. ailen gibi gördüğün.güçlü ve akıllı aynı zamanda melek gibi kalbi olan kadınlar hep hayranlığımı kazanmıştır. bu tabloyu bende buradan beğeniyorum. oradan beğenemesemde, yorum yapamasamda bu konuda neler hissettiğimi bilirsin sen. uzun zamandır özel günlerde uzaklık ya da ölüm yüzünden ihtiyacı olan kollar , ihtiyacım olan kollar genelde boş kaldı. diğerlerinin telafisi varda, anneler gününün pek yok sanırım. kime sarılsanız eksikliğini hissediyorsunz. anneler günün kutlu olsun. babam deyişin kuşum deyişin hala kulaklarımda çınlıyor. gözlerim dolu yüzüm tebessümle karışık kimsenin duymadığı içten bir seni seviyorum anne. hepinizin melekler hep yanınızda olsun...
