determinizm ve ilk neden. herşeyin bir nedeni vardır, bu nedenin de bir nedeni vardır ve o nedenin de... bütün nedenlerin dayandığı ve kendisinin varlığı için bir nedene ihtiyaç duymayan bir ilk neden olmalı. bazıları, kendisinden başka bir nedene ihtiyaç duymayan ilk nedenin niçin doğaüstü bir varlık olması gerektiğini sorarlar. pekala, bu ilk neden evrenin kendisi de olabilir. neticede enerji yok olmaz, biçim değiştirir. evet enerji yok olmaz, ama iş görebilir enerji kaybolur ve iş göremez hale gelir. bunu termodinamiğin ikinci kanunu entropi açıklar. evren kapalı bir sistemdir ve sürekli olarak düzenlilikten düzensizliğe gider. big bang teorisiyle de bu bildiklerimizi birleştirirsek ilk neden e olan inancımız kuvvetlenir.
özgür iradesinin varlığına inanan hiç kimse, bunu doğaüstü bir yaratıcı ya iman etmeden, bilimsel gerçeklerle tutarlı kılamaz. determinizm gereği herşeyin bir nedeni vardır dedik. özgür iradenizle bir karar verdiğinizi sandığınızda, aslında beyninizde çoktan olup bitmiş elektriksel ve kimyasal süreçlerin bir sonucunu yaşıyorsunuzdur. sizin o süreçlere bir müdahaleniz olamaz. beyninizdeki her nöronun diğer nöronlara yaptığı etki, yine başka nöronların o nörona yaptığı elektriksel etkinin bir sonucudur. bunu da toplamda kalıtım ve deneyimler belirler. özgür iradeye inanıyorsanız yapabileceğiniz en makul açıklama, fizik kurallarının üstünde yüce bir yaratıcının, daha evren yaratılmadan önce sizin özgür iradenizle davrandığınız takdirde nasıl davranacağınızı bilmesi ve öyle davranmanızı takdir etmesi olabilir. buna imanın mantıksal çelişkileri, doğaüstü yaratıcının varlığı ile görmemezlikten gelinebilir. ya da özgür iradeye inanmazsınız. (bkz: ozgur irade bir iluzyondur)
