Aslında insan olarak ne kadar kırılgan, ne kadar zayıf varlıklarız. en iri yarı, en sağlıklımız bile birkaç saniye sonra ayağının kayması sonucu yere düşüp kafasını vurup, ömrü boyunca yürüyemeyebilir, veya konuşma yetisi, görme yetisini kaybedebilir. ama yinede insanlar inanılmaz kibirlidir. ne kadar acınacak bir duygu şu kibir.
aslında hepimiz birer engelli adayıyızdır, hayat bizleri her duruma sokabilir, bir an dünyanın en mutlu, neşeli, sağlıklı insanı iken, birkaç saniye sonra dünyalar başımıza yıkılabilir.
insanoğlu başlı başına çiğ bir yaratıktır. kendini hep birilerine beğendirme çabasında olan, onay alma hissi içinde olan bir tuhaf meczup.
unutmamalı insan bir engelli adayı olduğunu ve neşe, acı, mutluluk, hüzünün geçici olduğunu.
