mizahın sosyal dokusu vardır, geleneği vardır; dile-imlaya sinmiştir. mizah, sınırlarını bağrında taşıyan ifade tarzıdır. aşıldığı anda başkalaşır, kendinden uzaklaşır. sevmenin tecavüz halidir denebilir. espri, ironi, ima; mizahın avadanlıkları. yerinde, zamanında ve tadında kullanıldığı zaman mana taşır. "bayat" mizah, maksadı ifade etmeyen bir terkip. belki basit, belki zorlama mizah denilebilir. mizahın eskisi, yenisi de olmaz. "çağdaş" mizah ta onu yeni gösteren husus; mizahın dekoru, kullandığı yeni ifade modelleri olabilir. velhasılı, her dönemde mizah olduğu kadar mizahın karikatürü söz konusudur.
