muştamı gördü aldı. müşteri de beni bulmuştu. gittim aldım dolaptan. üç liralık şeyi 20 liraya kitleyip göndermeye bayılırdım sonra babam dolaptan aldığımı anlamış. şimdi o dolapta benim ne sallaamalrım ne muştalarım var off. liseli bir çocuğa göre hepsi iyi para edecek malzemeler.
edit: artık liseli değilim ama hala dolapta duranlara içim acıyor. manevi değeri var hepsinin.
