aşk hayatımı benzettiğim ataklardır. bir serçe'nin son çırpınışları gibidir.
o atakların bir handikapı var ki, o an geliştiğinde, mal gibi kalırsın. ne yapacağını bilemezsin. yeteneksiz amatör futbolcu gibisindir. kaçınılmaz son gerçekleşir doğal olarak. elinden o fırsat kaçıverir. sonra fonda, yalnızlık senfonisi çalmaya başlar. duymak istemezsin, ama sertap abla sağolsun susmaz.
