güzel bi kız, çok problemi varmış ve bayağı hayalperestmiş. odasına çekilir saatlerce hayal kurarmış. 17 yaşındayken bu. ailesi tabi memnun değil bundan.
durumları iyi. ailesi ondan resim dersleri, piyano, av partileri gibi şeyler talep ederlermiş. mükemmel eğitim fırsatları yani. herkesin imrenceği bi yaşam. ama florance bunlardan hiç hoşlanmazmış.
sonra bi gün bi ses duyduğunu iddia etmiş. "tanrı benimle konuştu vebeni hizmete çağırdı" demiş. o günden sonra bi daha eskisi gibi olmamış.
aradan 8 yıl geçmiş bu görevi hala bulamamış. hayattan bezmiş bu dönemde.
sonunda anlamış görevinin hastalara bakmak olduğnu. ya da o öyle sanmış. ama o zamanlar zengin ailelerin kızları hastanelerde felan çalışmazlarmış. aynı zamanda hastaneler pismiş ve bakım yapılmazmış.
bir de hasta bakıcılar hastane dışında yarım gün de ahlaksız işler yaptıklarından kimse iyi gözle bakmazmış.
neyse 30 yaşına gelince kesin kararını verip evden ayrılmış. bu dönemlerde savaş çıkmış ve ordudaki sağlık koşullarının kötülüğü herkesçe bilinir olmuş. o'na savaş bakanından mektup gelmiş. yardım etmesini isteyen bi mektup.
ekibini kurup kısa sürede hastanenin durumunu iyileştirmiş.
askerler bayan nightingale lerine taparlar. o tanrının bi hediyesidir. ateşli hastalığa tutulduğunda çoğu duvarlara dönüp ağlarlar.
savaş bittiğinde artık hemşirelik kendine özgü bi imaj kazanmıştır.
bununla da kalmayıp kadınların vücutları hakkında söylenmeyenleri söylemeye, kadın hastalıkları ya da kadın bakımlarını da anlatıp öğretmeye başlar. ilk zamanlar şaşkınlık yaratsa da zamanla alışılır.
90 yaşına geldiğinde kör olur. evini bi daha terk edemez. öldüğünde de sadece amerika da 1000 den fazla nightingale okulları vardır.
hemşireliği saygın bi meslek yapma amacına ulaşmıştır.
