Bakanların,
Gözlerini kamaştıracak
Kadar;
Güzel bir çiğ tanesiydi,
Ölümü dahi,
Göze aldığı,
Alkışlara doyamadan
Eridi.
Düşündükçe seni,
Konakta başlayıp,
Hastanede biten hikayeni.
Hissederim yanağımın,
Sol tarafında,
Geri kalmış bir medeniyetin,
Parmak izlerini.
ve
Ne zaman bir taş odada;
Bir çiğ tanesi görsem,
Tüm saflığıyla,
Yere doğru süzülen,
Siluetin gelir gözlerimin önüne.
Sanki bir tekme daha atılır
Şair kalbimde kurulan
idam sandalyeme
Yıllar sonra Ortaköyde
Bir tiyatro sahnesine verilirken adın,
Sahnede olan tüm kadınların.
Yerine bedel ödemişken sen,
Yıllar geçmesine rağmen
Hiçbir şey değişmeyen
Ülkemde
Oynanırken herhangi bir özgürlük oyunu
Siyah gözlerini düşünür,
Yalnız
Seni alkışlarım ben.