'gereği'nin kıstası nedir sorusunu akıllara nakşedendir.
insan duygusuz mu olmalı? duygulu olması duygusuz olmasında daha mı berbattır ki...
duygusal olmanın kimseye zararı yoktur, kendinden başka.
çünkü insanlar mutsuzdur, bu yüzden acımasızdırlar... şüphecidirler ve samimiyetten pek uzaktırlar. keşke fazlasıyla duygusal olabilselerdi her biri ve duygusuz olmak bir ayıp sayılabilseydi.
ama şimdi, duygusal insanı dışlar durumdayız... hemencicik ağlayanı, kinci olmayanı, kendisine yapılan yanlışı unutanı, en ufak şeyle mutlu olanı, sevincini saklamayanı...
bu nadir rastlanan kıymetli zatları nasıl kırabilirsiniz? insanoğlu yapar...
sokak lambaları ise asla... değerlerinin farkına varabilmemiz için bizlere çok uzun bir mühlet verildi. tek isteğim ise, anladığım bu kıymeti aktarabilmektir.
