Abim, tertemiz adamdır, hayatta işi olmaz bokla püsürle. Ortamını bulur bi kilo rakısını gömer, arabasına atlar adam gibi evine gider o kafayla. Öylede ortam adamıdır.
Bizim mahallenin piçlerinden biri görmüş akşam üstü sokakta, muhabbet ederken bi binanın dibinde eleman çıkarmış içilmiş sönmüş sarmayı, bi duman patlatmış. "Bizimki ne lan o" demiş. Eleman, "abi bi duman al gör" demiş. Abim hayatta kullanmaz. Eleman hafif taşşağa sarar olunca korktunmu diye, delikanlılığa bok sürdürmemiş almış bi duman...
Bana anlatıyor, aynen bu bak;
- lan olum, arabaya bindim, kontağa basamıyorum, o değil velede rezil olcam! Sokağın ucuna kadar gittim, sağa mı gitsem sola mı gitsem, oracıkta kalıcam rezil olucam ödüm bokuma karıştı!!
Azcık gittim iki üç sokak hemen arabayı park ettim.. Bi durdum düşündüm, noluyo lan bana, noluyo ? U de U de ude U a U de U de U de ua, kafamda deli şarkılar.. Sonra ulan ben nasıl bi hayat yaşıyorum, bu ne koşturma, bu ne heves diye bi tribe girdim çıkamıyorum.
Temiz 1 saat düşün düşün kendime gelemedim, ayık kafa ile yaptıklarım nasıl zor geldi o an varya..!
Neyse, zar zor kendi kendimi çağırdım resmen, kendime geldim...!
Döndüm çocuğu buldum, ağzına sıçtım bunun hani şu esmer çocuk varya.....
Bu anlattı, ben Gül Gül öldüm amk yemin ederim..
Çok şükür hiç içmedim, ama içenlerin ne hale geldiğini öncesinde de iyi bilirim..