evvela tüm genellemeler hatalıdır. herkes bu kategoride degil. abdullah öcalan'ı hiç mi hiç sevmem.
güneydoğu'da ilkokul öğrencileri evden ve aileden kalma alışkanlıkla apo'yu büyük komutan, önder falan sanıyor. o bölgedeki bir öğretmen arkadaşımın anısıdır.
öğrenci:
- öğretmenim apo'yu seviyor musun?
bizim hoca mesleğinin ilk günlerindeki soru ile afallamış. evet dese bir türlü demese sıkıntılı... öğretmen:
- evet seviyorum.
öğrenci:
- ben de atatürk'ü seviyorum...
bu cevaba güler misin ağlar mısın... anılar, yaşananlar uzar gider. öcalan sevgisi batıdan bakıldığı sadece korkudan değil; neden sevdiğini bilmeyen o kadar insan var ki. bir çoğu da çocuk.
katil birini sevmek ve onun iradesine teslim olmak çok acı.
