kurak iklimin tam ortasında, tek bir sokak lambası olmak isterdim.
sade ve tek olmak çok daha fazla değer biçtirirdi herhalde bana. kıymetli olurdum o zaman. belki çocuklar sarılırdı soğuk gövdeme. onların sıcaklığı hala var olan kalbime işleyiverirdi.
ne hoş olurdu.
işte bu da benim hayalimdi lambayken...
hayaller gerçek olamadı, yine.
kendisine bir kez göz ucuyla bile bakılmayan sıradan bir sokak lambası olarak kaldım. yanımda duran, geçen insanlara beni sorsanız, tanır mı acaba? ama afrika'da olsaydım, tanırlardı işte.
