hayatımın son 11 yılını geçirdiğim,hiçbir yerleşim yerini aratmayacak kadar güzel ve huzurlu semt."şehre iniyorum,alınacak bir şey var mı?" sorusunu duyardınız buradaki insanlarda haftaiçi sabahları.gerçekten şehirden bağımsız,güzel bir parça gibidir çayyolu.nezihliği ve modern,güzel insanları * ile ankara'nın en yaşanılası yeridir bana göre.her şey yenidir,sıfırdır.her yapılan ilk yapıldığı ve nispeten modern bir çevreye uyumlu yapıldığı için çok özenilir ve iyi işler ortaya çıkar.
yıllardır tek eksiği metroydu,artık kusursuz olmasa da o da tamamlandı.bu aralar ümitköy köprüsünden yukarı çıktıktan sonra birkaç ay şehre inmesem,eksikliğini hissetmem herhalde başkentin.o derece kendi içinde güzel ve kendine yeten bir yerdir.
her kafadan,her yaştan insana seçenekler sunar çayyolu.friday night'cı kop kop'cu gençlere (bkz: park caddesi) hitap ettiği kadar kafa dinlemek isteyen yetişkin ve emekli insan güruhu da aradığını fazlasıyla bulabilir.tek dileğim daha uzun süre bu el değmemiş,değse bile daha güzelleştirmiş yerin bu güzelliğini korumasıdır.fiyatları malum "elit olma" kompleksi sebebiyle biraz fahiştir ama olsundur,tek olumsuz yönü budur.
