#23716849 hislerime tercüman. çoğu kez olduğu gibi.
bu bir karakter meselesidir aslında. tanık olduğun kimi çirkinliklere ses çıkarmayı tercih edersin ya da sessiz kalmayı. bunun don kişotlukla hiçbir ilgisi yoktur. susamıyor ve bana ne diyemiyorsan, o kadar rahat biri değilsen ne olacak? "kafam rahat olsun, bana dokunmasınlar, bana söz söylemesinler" diye susmak görmezden gelmek yakışır mı insana?
yakışmıyorsa, sen de bunu çok iyi biliyorsan ne olacak?
kimi düşüncelerine aynı şiddette katılmasam da don kişotluğunu seviyorum onun. susamayışını seviyorum. kendine yakıştıramadığı o bana ne'ci tavırdan uzak oluşunu seviyorum.
