cocuk olmanin en onemli yasalarindan biridir. ozellikle arkadaslariniz eve gelmistir, disarda yagmur vardir. dusunulur, ne oynasak diye? eger 90'larda cocuksaniz adsl hattiniz yok demektir, bu yuzden yaratici olmak zorundasinizdir. saklambac mi? hayir, cok zevksiz. en sonunda karar verilir: evde top oynamak. illa futbol olmak zorunda degildir, koltuklarin ustune cikip topu birbirine atmak bile olabilir. bir yandan hicbir sey kirmamak icin cabalarken bir yandan bagirirsiniz. zaten asil zevkide anneye ragmen, salondaki kirilacak bircok seye ragmen o topu evin icinde atiyor olmaktir. sonunda sanki 90 dakika futbol oynamis gibi terlersin ve soguk bir su icersin. anne yine kizar. ayrica kiz cocugu iseniz bir de "sen ne bicim kizsin?" diye azarlamalarida duymaniz kacinilmaz olur. hatirliyorum da bir tek kuralini bile bilmedigimiz amerikan futbolunu bile arkadaslarla evde oynamistik. guzeldi 90'larda cocuk olmak.
